Ποια ημέρα της κρίσης να είναι άραγε η σημερινή? Όπως στα έργα, τα τρόμου, που τις μετράνε και ο σκηνοθέτης μας τις εμφανίζει στην οθόνη. Γιατί από τη στιγμή που δεν παίζουμε στο έργο, χάνουμε την αίσθηση του χρόνου, δεν ζούμε μέσα στο ρόλο που βλέπουμε και είμαστε απλά παρατηρητές, όχι πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι (?). Έτσι, για να μας τραβήξει την προσοχή, ο σκηνοθέτης με κάθε ευκαιρία μας ενημερώνει για το τρέχον νούμερο.
---
Δεν ξέρω πότε έχει πάλι audition για εκείνους που τυχόν ενδιαφέρονται ή θα ενδιαφερθούν να παίξουν. Μάλλον καθημερινά.
---
Πάνε αρκετά χρόνια από τότε που γράφτηκε… κάποιοι (οι πιο θαρραλέοι), είχαν πει σωστά πως ήταν «πολύ μπροστά» για τη εποχή του… ακόμη και αυτό όμως, δεν ήταν αρκετό (ούτε και το «πάρα πολύ μπροστά» θα ήταν αρκετό)… δεν μπορούσε να το περιγράψει… ακόμη κι αυτό ήταν λίγο… ο λόγος ήταν πως έκαναν «λάθος», προσπάθησαν να το «ερμηνεύσουν», να το «μεταφράσουν»… όχι από μια σωστή γωνία (δεν υπήρχε/δεν υπάρχει/δεν την γνωρίζουμε), αλλά σαν παρατηρητές (μάλλον?)… με εκείνα τα δεδομένα, εκείνης της εποχής… άφησε το να υπάρχει, πρέπει να υπάρχει, υπάρχει… ευτυχώς γράφτηκε, ευτυχώς θα μείνει για πάντα… για όλες τις ημέρες που θα έρθουν, ακόμη και για αυτές που έφυγαν!
